گاس در پهلوی بمعنی جا ومکان. که از ترکیب این دو کلمه انگاس یعنی جای خوش آب ومحل هوا وزندگی بدست می آید. با ذکر فاتحه ایی برای این عزیزان.

غم نامه هایی که شاید روزی بیاید برای سنگی که نامم بر آن هک شده انتخاب شود. با صدایی نازک و کوچک مرا بخوان. و از وحشت سر ریز نشود رویایم. جامه کودکی ام را ببین که در لابه لای لباس های کهنه. نوستالژی دوران بی غم مرا محبوس کرده است. من میان این جامگان پوسیده ام. وقتی در لابه لای صد خنده از شادی. بغضی تا آستانه ی اشک را فرو مینشانم. میان نقش های مصور لباس های کهنه ی کودکی. چون سنگ های بیستون پس از حمله اعراب. چهره ای ندارم کز شادی سرشار باشد. صدایم کن تا توان داری.